Paradijsvogel

Over het algemeen is onze open huiskamer een oase van rust, en wordt ze daarom juist door onze ‘stamgasten’ gewaardeerd. Maar soms heb je er gasten tussen die voor onrust zorgen. En meestal is dat niet eens met opzet. Er zijn nu eenmaal relatief veel straatbewoners waar, op z’n plat Belgisch Nederlands gezegd, een paar vijzen aan los zitten. Die kunnen zich lang niet altijd rustig houden. Read more »

Categories: Ervaringen | Tags: , , , , , | Leave a comment

Hij verschoot ervan…..

Op mijn rondjes door de stad kom ik ook regelmatig door een aantal van de vele parken die Gent rijk is. Parken zijn vaak ook populair als overnachtingsplek. Het afdak boven de lockers bij het Baudelopark is daar een goed voorbeeld van. Maar soms gebruiken straatbewoners ook de verborgen hoekjes achter of onder struiken als plaats om relatief veilig, buiten het zicht, de nacht door te brengen. Ik ken er intussen verschillende van, al ga ik hier natuurlijk niet zeggen waar die te vinden zijn. Want een veilige plek om te slapen is een heel kostbaar goed in de daklozen-scene.

Read more »

Categories: Ervaringen | Tags: , , , , | Leave a comment

Een kleinschalige onderneming

Er zijn – volgens de laatste telling – zo’n 2500 mensen zonder stabiele woonsituatie in Gent. Die slapen lang niet allemaal op straat. Er zijn er heel wat bij die ergens een caravan hebben staan, in hun auto slapen, of nu eens bij de één en dan weer bij de ander logeren. Maar toch, ze hebben één ding gemeenschappelijk: geen dak boven hun hoofd dat zij ook echt hún dak kunnen noemen. Van die 2500 ken ik er hoogstwaarschijnlijk meer dan dat de gemiddelde Gentenaar ze kent. Maar toch, als ik er 50 van die 2500 bij naam ken is het al veel. Read more »

Categories: Overdenkingen | Tags: , , , , , , | Leave a comment

In kennelijke staat

Ivan is al een paar keer in de huiskamer geweest op zaterdagmiddag. Steeds in gezelschap van Serge en eventueel nog een andere maat. Ze zitten dan rustig met elkaar te klappen en bezorgen niemand last – hoewel ze vaak duidelijk al een slok op hebben. Maar vandaag komt hij alleen. En ook duidelijk al met een slok op. Ik heet hem nochtans welkom. Hij schuift bij, krijgt een kop koffie van me en we praten samen – al valt dat nog niet mee, want Ivan komt uit Oost-Europa en zijn Nederlands is soms wat moeilijk te volgen. Read more »

Categories: Ervaringen | Tags: , , , , , , | Leave a comment

Verloren zonen en dochters

Komende zondag heb ik weer eens een ‘preekbeurt’ in de Brabantdam-kerk, één van de twee Gentse protestantse kerken door wie ik – zoals dat heet in plechtige kerktaal – uitgezonden wordt als stadspredikant en straatpastor. Nu volgen kerken vaak een bepaald rooster van Bijbellezingen. Voor komende zondag staat één van de bekendste Bijbelverhalen op het rooster: dat van de ‘verloren zoon’. Read more »

Categories: Ervaringen | Tags: , , , , | 1 Comment

In stijl

Hij is hard op weg om een stamgast te worden van de open huiskamer van het straatpastoraat. Serge, al jarenlang straatbewoner en meestal te vinden in de buurt van het Zuidstation, het knooppunt van bus- en tramlijnen in Gent. Ook vandaag kwam ik hem tegen samen met Ivan, die ik wel ken vanuit één van de andere inloopplekken waar ik regelmatig kom. Serge verzekerde mij dat ze ’s middags naar de open huiskamer zouden komen. Hij had wel een verzoek. Read more »

Categories: Ervaringen | Tags: , , , | Leave a comment

Leven of overleven

Het is winter, en dat is te merken op straat. Iedereen die je buiten tegenkomt, is warm ingepakt. Dat geldt nog eens extra voor straatbewoners, en dan vooral voor diegenen die dag en nacht op straat leven. Die zijn meestal dubbel ingepakt – je pikt ze er zó uit in het straatbeeld. De meesten van hen zijn wel wat gewend; vergeleken met die buitenbikkels voel ik me vaak een watje dat niet tegen een beetje vrieskou kan. Nochtans is er een fundamenteel verschil tussen koud weer en warm weer en wat dat met straatmensen doet. Read more »

Categories: Ervaringen | Tags: , , , , | 1 Comment

Heilige momenten

De afgelopen week heb ik twee keer avondmaal gevierd, of zoals dat in plechtige geloofstaal heet: de Maaltijd des Heren. De eerste keer was in de gevangenis. Daar hebben we brood – verse volkoren puntjes, in stukken gebroken – en druivensap gedeeld in de kerkdienst op de maandagavond. Ik vind dat altijd een bijzondere gebeurtenis, en de mannen zijn daar vaak ook gevoelig voor. Read more »

Categories: Ervaringen | Tags: , , , , , | Leave a comment

Gemeenschap

Ooit – een half mensenleven geleden – woonde ik in een klooster. Een kleine ‘communiteit’, zoals zo’n leefgemeenschap in klooster-termen wordt genoemd. Het was een bijzonder huis, want we woonden er als communiteit niet alleen in. We hadden altijd wel één of zelfs meer vluchtelingenfamilies in huis wonen. Read more »

Categories: Overdenkingen | Tags: , , , | Leave a comment

Midden in de dood… staan wij in het leven

De langste nacht van het jaar is alweer een week voorbij. Maar het blijven donkere dagen. In meer dan één opzicht. De afgelopen week heb ik bericht gekregen van twee goede vrienden die gestorven zijn, een derde die in een hospice ligt en een vierde die met spoed – en in een potentieel dodelijke toestand – in het ziekenhuis moest worden opgenomen. De dood is nadrukkelijk aanwezig in mijn leven deze dagen. Read more »

Categories: Overdenkingen | Tags: , , | Leave a comment