Ivan is al een paar keer in de huiskamer geweest op zaterdagmiddag. Steeds in gezelschap van Serge en eventueel nog een andere maat. Ze zitten dan rustig met elkaar te klappen en bezorgen niemand last – hoewel ze vaak duidelijk al een slok op hebben. Maar vandaag komt hij alleen. En ook duidelijk al met een slok op. Ik heet hem nochtans welkom. Hij schuift bij, krijgt een kop koffie van me en we praten samen – al valt dat nog niet mee, want Ivan komt uit Oost-Europa en zijn Nederlands is soms wat moeilijk te volgen. Ik vraag hem over zijn jeugd en zijn familie in het land van herkomst. Ondanks zijn kennelijke staat – zoals dat vroeger bij ons thuis gekscherend genoemd werd – gaat hij daar gretig op in. Zo kom ik gaandeweg wat meer te weten over zijn leven en zijn gang naar België, zijn teleurstelling en bitterheid toen hij zonder werk kwam te zitten, de kleine vreugden van iedere dag. 
Ik zeg met opzet ‘gaandeweg’, want het gaat in stukken en brokken, het gesprek lijkt soms alle kanten op te gaan, Ivan moet soms naar woorden zoeken en ik moet hem soms dingen drie keer vragen omdat ik hem niet begrepen heb. En eveneens gaandeweg groeit de gedachte bij mij dat dit geen dingen zijn waar hij het iedere dag over heeft. Zelfs niet met zijn maten op straat – en dat zijn er trouwens veel, want Ivan is graag gezien in de Gentse daklozen-scene.
Uiteindelijk hebben we zo’n anderhalf uur achter elkaar zitten praten. Ik ben zelf verbaasd als ik op mijn horloge kijk terwijl Ivan even naar het toilet is. Daarna pakt hij z’n gerief bij elkaar en bedankt me, tot drie keer toe, voor het gesprek. Kennelijk heeft ’t hem goed gedaan, zelfs in zijn kennelijke staat. Als ik het daar de volgende dag over heb met een goede vriend van mij – zelf ervaringsdeskundige als het gaat om het leven op straat – zegt die: “dat is helemaal niet vreemd. Hij is veel meer alcohol gewend dan jij, dus er dringt veel meer tot ‘m door dan dat er bij jou zou doordringen als je zoveel drank op had.” Laten we daar dan maar op hopen. Hopen dat Ivan echt iets aan ons gesprek gehad heeft. Ondanks zijn kennelijke staat.