Ervaringen
Grumpy
Ik ga nog eens om het hoekje kijken om te zien of ‘Grumpy’ van gedachten veranderd is over de koffie. Dat is hij niet, maar hij is intussen z’n slaapzak uit gekomen en hij wil wel graag z’n verhaal kwijt. Dat lijkt ontmoedigend veel op het verhaal van zijn twee maten. Nochtans klaart hij gaandeweg op onder het vertellen. Aan het eind wil hij nog steeds geen koffie, maar hij is ook niet ‘Grumpy’ meer. Hij glimlacht, en daarmee klaart z’n hele gezicht op. Continue reading
De bak en de straat
Het lijntje tussen de bak en de straat is soms heel dun. Dat is aan de ene kant schrijnend. Aan de andere kant ben ik dankbaar dat ik zo af en toe de link tussen de twee kan zijn. Om een vertrouwde aanwezigheid te bieden aan een straatbewoner die in de bak belandt, of om te zorgen dat goede vrienden elkaar niet uit het oog verliezen als de één in de bak zit en de ander nog steeds op straat leeft. Continue reading
Slaapzak
De week daarna was Marvin weer op hetzelfde plekje. Ditmaal met slaapzak. Hij was inderdaad naar het straathoekwerk gegaan en had daar een slaapzak gekregen, waar hij dolblij mee was. Toen we met de bakfiets bij ‘zijn’ bankje stopten, bedankte hij me uitbundig. Ik werd er verlegen van – uiteindelijk had ik alleen maar een tip gegeven en het straathoekwerk had de rest gedaan. Continue reading
Het blijft schuren…. Over evangelische en gedwongen armoede
De evangelische armoede – het aloude ideaal van Franciscus en van zoveel mensen die na hem kwamen – is mij heel dierbaar. Het is me alleen wel weer duidelijk geworden hoe groot het verschil is tussen die evangelische armoede aan de ene kant, en gedwongen armoede en afhankelijkheid aan de andere kant. Dat blijft iedere keer weer schuren….. Continue reading
Paradijsvogel
Over het algemeen is onze open huiskamer een oase van rust, en wordt ze daarom juist door onze ‘stamgasten’ gewaardeerd. Maar soms heb je er gasten tussen die voor onrust zorgen. En meestal is dat niet eens met opzet. Er zijn nu eenmaal relatief veel straatbewoners waar, op z’n plat Belgisch Nederlands gezegd, een paar vijzen aan los zitten. Die kunnen zich lang niet altijd rustig houden. Continue reading
Hij verschoot ervan…..
Op een plekje onder de dichte begroeiing van een paar struiken stond een tentje. De bewoner ervan was bezig om zijn gerief bij elkaar te pakken. Ik stopte maar eens om een praatje te maken. Maar ik zag dat hij daarvan verschoot. Om hem gerust te stellen, vertelde ik hem wie ik was en waarom ik gestopt was. Hij haalde verlicht adem. Want, zo bleek: hij had eerder een betere plek gehad; tot een buurtbewoner op een vroege ochtend stil was blijven staan bij die plek en de politie had gebeld. Continue reading
In kennelijke staat
Ivan is al een paar keer in de huiskamer geweest op zaterdagmiddag. Steeds in gezelschap van Serge en eventueel nog een andere maat. Ze zitten dan rustig met elkaar te klappen en bezorgen niemand last – hoewel ze vaak duidelijk al een slok op hebben. Maar vandaag komt hij alleen. En ook duidelijk al met … Continue reading
Verloren zonen en dochters
Verloren zonen en dochters in overvloed in het leven op straat. Bij de Gantoise Plantrekkers kun je ervan uitgaan dat je ook na lange afwezigheid wordt binnengehaald als, tja, een verloren zoon of dochter. Maar het kan dus ook andersom. In het verhaal van Efrem is hij een verloren zoon, die juist niet naar huis durft terugkeren. Maar misschien staat ook zijn vader wel op de uitkijk. Ik hoop het zo voor hem. Continue reading
In stijl
Als ze weer vertrekken, bedanken ze mij omstandig. Uit alles blijkt dat het een bijzondere ervaring voor allebei was. Terwijl het eigenlijk zo simpel was om even de tafel te dekken zodat de jongens ‘in stijl’ konden eten. Kennelijk maakt dat toch veel verschil, of je nu op straat eet met je handen of binnen, aan een echte tafel die ook nog eens gedekt is. Continue reading
Leven of overleven
Het is winter, en dat is te merken op straat. Dat geldt nog eens extra voor straatbewoners, en dan vooral voor diegenen die dag en nacht op straat leven. De meesten van hen zijn wel wat gewend, vergeleken met die buitenbikkels voel ik me vaak een watje dat niet tegen een beetje vrieskou kan. Nochtans is er een fundamenteel verschil tussen koud weer en warm weer en wat dat met straatmensen doet. Continue reading