Tagged With: huiskamer
Paradijsvogel
Over het algemeen is onze open huiskamer een oase van rust, en wordt ze daarom juist door onze ‘stamgasten’ gewaardeerd. Maar soms heb je er gasten tussen die voor onrust zorgen. En meestal is dat niet eens met opzet. Er zijn nu eenmaal relatief veel straatbewoners waar, op z’n plat Belgisch Nederlands gezegd, een paar vijzen aan los zitten. Die kunnen zich lang niet altijd rustig houden. Continue reading
Een kleinschalige onderneming
Het voornaamste wat ik als straatpastor doe, is die mensen van de straat er af en toe aan herinneren dat ze in de eerste plaats mens zijn, de moeite waard om te leren kennen, de moeite waard om tijd en aandacht aan te schenken. Dat ze in mijn ogen in de eerste plaats kind van God zijn. Dan geef ik direct toe, dat Gods kinderen soms rare peren zijn (in de woorden van Jaap Fischer). Maar ze zijn er niet minder kinderen van God om. Continue reading
In kennelijke staat
Ivan is al een paar keer in de huiskamer geweest op zaterdagmiddag. Steeds in gezelschap van Serge en eventueel nog een andere maat. Ze zitten dan rustig met elkaar te klappen en bezorgen niemand last – hoewel ze vaak duidelijk al een slok op hebben. Maar vandaag komt hij alleen. En ook duidelijk al met … Continue reading
In stijl
Als ze weer vertrekken, bedanken ze mij omstandig. Uit alles blijkt dat het een bijzondere ervaring voor allebei was. Terwijl het eigenlijk zo simpel was om even de tafel te dekken zodat de jongens ‘in stijl’ konden eten. Kennelijk maakt dat toch veel verschil, of je nu op straat eet met je handen of binnen, aan een echte tafel die ook nog eens gedekt is. Continue reading
Gemeenschap
Als ik kijk naar het kleine clubje ‘stamgasten’ van onze zaterdagmiddag-huiskamer: daar is voor mijn gevoel echt iets van gemeenschap aan het ontstaan. Als één van de gasten laat is ’s middags, wordt de rest onrustig. Er zal toch niets met hem of haar gebeurd zijn? En als zij of hij dan toch komt opdagen, gaat er een zucht van verlichting door het gezelschap. Ik hoop dat we inderdaad voor elkaar die gemeenschap kunnen zijn. Voor de mensen die nu zo trouw komen én voor mensen die nieuw binnen komen. Continue reading
Bij je naam genoemd
Een plek waar je welgekomen bent, waar je even tot rust kunt komen, waar je niets hoeft, waar je gewoon kunt ‘zijn’. Die eenvoud is misschien wel de grootste kracht van ‘Oe Est?’, de naam die we aan onze huiskamer gegeven hebben. Maar misschien is wel het belangrijkste wat wij te bieden hebben: een plek waar je niet anoniem bent maar bij je naam genoemd wordt. Continue reading
Eerste gasten in de huiskamer
Drie weken geleden is “Oe est?” – de ‘open huiskamer’ van het Gentse straatpastoraat – open gegaan. We hebben er als medewerkers-équipe intussen drie zaterdagmiddagen op zitten. Maar we hebben ook gemerkt dat een initiatief als dit tijd nodig heeft om te gaan ‘rondzoemen’.