Tagged With: rafelrand
Bij je naam genoemd
Een plek waar je welgekomen bent, waar je even tot rust kunt komen, waar je niets hoeft, waar je gewoon kunt ‘zijn’. Die eenvoud is misschien wel de grootste kracht van ‘Oe Est?’, de naam die we aan onze huiskamer gegeven hebben. Maar misschien is wel het belangrijkste wat wij te bieden hebben: een plek waar je niet anoniem bent maar bij je naam genoemd wordt. Continue reading
Het dilemma van een dak
Dringend berichtje van Jonas, één van de bondgenoten uit het Gentse middenveld: het gaat niet goed met Ernesto. Eerlijk gezegd ben ik tegelijk verbaasd en helemaal niet verbaasd. Ernesto heeft een lange carrière als straatbewoner achter de rug en ik ken hem ook al bijna zolang als ik in Gent ben. Maar pas geleden had … Continue reading
Een ‘onmogelijke’ mens
En toch gaat deze ‘onmogelijke’ man me aan het hart. Waarom? Waarschijnlijk omdat het me pijn doet om hem voor m’n ogen kapot te zien gaan en ik daar niets aan kan doen. Misschien ook wel omdat ik een andere kant van ‘m gezien heb, toen we die middag over voetbal zaten te praten. In concrete zin kan ik waarschijnlijk niets voor Gabor doen; maar linksom of rechtsom, ik laat ‘m niet vallen. Continue reading
Niets bezitten en toch delen
Mijn dag was weer goed na deze ontmoeting. Maar die van Adam waarschijnlijk ook, of misschien nog meer dan die van mij. Ik blijf het toch wel bijzonder vinden. Hij heeft niks, en van dat niets moet hij niet alleen zichzelf in leven houden maar ook zijn twee honden, zijn trouwe makkers. Toch stond hij erop om zijn eten met mij te delen. Continue reading
Thuis in de stad
Voor mij is er geen twijfel mogelijk, Saïdou is een echte Gentenaar. Misschien is dat wel vooral door dat ‘thuis’ dat hij in de stad gevonden heeft. Waar hij woont is nou niet bepaald een ‘thuis’ te noemen, het is nog maar net bewoonbaar en waarschijnlijk moet hij er over een paar maanden alweer weg. Maar de stad is zijn thuis. Daar is hij zeer beslist over. Continue reading
Class injustice
Rudi is terug in de bak. Ik was er al bang voor, toen ik er achter kwam dat hij toch weer op straat terecht gekomen was na zijn vrijlating, een maand of twee geleden. Dat soort dingen kom je gauw genoeg te weten als je zowel straatpastor als gevangenis-aalmoezenier bent. Er zit nogal eens wat … Continue reading
Er zit meer achter
Eigenlijk ken ik hem al ruim een jaar, maar een echt gesprek hadden we nog niet eerder gevoerd. Nu valt dat ook niet altijd mee, want Serge heeft nogal eens een slok teveel op. Meestal wordt hij dan niet agressief, maar wel erg duf en slaperig. Vooral later op de dag. Maar goed, nu trof … Continue reading
Wat is waarheid?
Helemaal aan het begin van mijn Gentse avontuur was ik vooral bezig om allerlei mensen te leren kennen. Eén daarvan was Bart van het stedelijk straathoekwerk. Het eerste gesprek dat wij hadden was het begin van een hartelijk contact dat er uiteindelijk zelfs toe leidde dat Bart in mijn ‘Klankbordgroep’ terecht kwam, de groep mensen … Continue reading
De raad van de vos
Al veertig jaar of zo staat het boekje De Kleine Prins van Antoine de Saint-Exupéry bij mij in de boekenkast. Een boekje dat mij al heel lang gefascineerd heeft. En dan vooral het hoofdstuk over de ontmoeting die de kleine prins heeft met de vos. Dat gesprek gaat over vriendschap. De vos, als wild dier, … Continue reading
Geloof ligt op straat….
Als stadspredikant wordt ik uitgezonden door de twee Gentse kerken die zijn aangesloten bij de Verenigde Protestantse Kerk in België. Ik ben dus protestants predikant, maar in mijn bevestigingsdienst van krap een jaar geleden is mij gevraagd om ‘de stad en haar mensen te dienen’. Dat is dus heel wat breder dan alleen protestants, en … Continue reading