Hij is een trouwe bezoeker van de kerkdiensten in de gevangenis: William, klein maar dapper. En tussendoor zie ik hem ook regelmatig. Maar afgelopen week was hij in de war, hoor ik van één van de ‘cheffen’ (zoals de cipiers genoemd worden). Nu wilde ik hem die dag toch al opzoeken, dus doe ik dat maar meteen. Read more
Alles gemeenschappelijk
Dit weekend ging ik voor in de Rabotkerk, één van de twee Gentse kerken door wie ik als straatpastor uitgezonden wordt. En het kwam zo maar uit dat één van mijn meest geliefde Bijbelpassages aan de beurt was: uit de ‘Handelingen van de apostelen’, de beschrijving van het leven van de allereerste christenen. Die eerste christenen, dat waren eigenlijk communisten avant la lettre. Ze hadden alles gemeenschappelijk, zo staat er te lezen. En vooral: niemand onder hen leed gebrek. Read more
Zomaar een dak….. is ook niet alles
Eerder schreef ik al eens iets over de ‘Housing First’-benadering in Finland. Bij die benadering is de allereerste prioriteit, dat mensen letterlijk onder dak komen, zonder allerlei mitsen en maren. En nog steeds is dat een benadering die ik een warm hart toedraag.
Maar soms kom je er achter dat met een dak boven je hoofd lang niet alles gezegd is. Read more
Samen-werking
Al een tijdje zijn we – dat wil zeggen: ‘mijn’ Klankbordgroep en ik – bezig met plannen voor een inloop voor straatbewoners op zaterdagmiddag. En die plannen zijn steeds concreter aan het worden. Dit weekend had ik voor het eerst een bijeenkomst met de vrijwilligers-équipe. Mensen van verschillende herkomst, vooral uit de twee Gentse VPKB-gemeenten. We zijn er allemaal enthousiast over en willen er iets goeds van maken. Read more
Metgezellen
Hij is één van de meest vriendelijke straatbewoners die ik ken: Adam uit Wallonië. Ondanks alle miserie die het straatleven met zich meebrengt, heeft hij onveranderlijk een positieve uitstraling waar je alleen maar bewondering voor kunt hebben. We communiceren in het Frans, waarbij hij soms hartelijk moet lachen om mijn gekke taalfouten – ja, logisch, het is weliswaar zijn moedertaal maar voor mij op z’n best mijn derde of zelfs vierde taal.
Eén van de redenen waarom Adam zoveel levensvreugde heeft, ligt wellicht in het feit dat hij zich nooit alleen hoeft te voelen. Want waar hij ook gaat, z’n twee honden gaan met hem mee. Read more
Wijnstok en ranken – Een preek in de gevangenis
Wijnstok en ranken – Een preek in de gevangenis
Afgelopen maandag ging ik weer voor in de kerkdienst in de Nieuwe Wandeling, de gevangenis van Gent. Centraal stond een verhaal uit het evangelie van Johannes, waarin Jezus het beeld gebruikt van wijnstok en ranken. Een deel van mijn overweging vind je hieronder. Read more
In memoriam voor een Gantoise Plantrekker
Nóg zie ik hem zitten, op een bankje in het plantsoen tegenover de Rabotkerk. Het is een vroege ochtend en in de kelder is het Open-Huisontbijt. Ik vraag hem binnen, maar hij heeft geen honger – zegt hij. Nochtans weet hij ruim een maand later nog steeds dat ik hem uitgenodigd heb. Alex van de Gantoise Plantrekkers.
Maar vorige week kregen we bericht dat hij overleden is. Veel te jong. Read more
Kostbaar in Gods ogen
Nu in België – zoals op zoveel plaatsen – de verkiezingen naderen, wil ik nog een keer stilstaan bij de rol van de taal die we gebruiken. Of dat nu is in verkiezingspropaganda of in gesprekken in het dagelijks verkeer. Bijvoorbeeld de taal over migratie en migranten, maar – dat ligt nóg iets dichter bij mijn dagelijks werk – de taal die we gebruiken als we het hebben over mensen aan de onderkant van de samenleving (dat is overigens ook vaak de plaats waar je migranten aantreft, maar dat is een ander verhaal). Of dat nu mensen zijn die op straat leven, mensen uit ‘achterstandsbuurten’, of bijvoorbeeld mensen in de gevangenis. Read more
Categories: Overdenkingen
Tags: dakloos, gevangenis, rafelrand, samenleving, spiritualiteit
Leave a comment
Te gek voor woorden
Op Stille Zaterdag vierden wij Pasen in de Gentse gevangenis. Door verschillende incidenten in deze en andere gevangenissen en door stakingsdreiging van het personeel was het tot het laatste moment onduidelijk of de viering wel kon doorgaan. Eerder waren er al stevige beperkingen opgelegd: zo mochten we als aalmoezeniers geen maaltijd houden met de gedetineerden. In deze ietwat bizarre sfeer vierden wij de Opstanding van Christus in een met recht begeesterde Paasviering. Tijdens die viering hield ik onderstaande meditatie.
Present!
Boven mijn werktafel hangt al bijna anderhalf jaar (dus ongeveer zo lang als ik al in Gent woon en werk) een poster. Je zou het een ‘infographic’ kunnen noemen: iets dat informatie geeft via plaatjes. De titel van deze ‘infographic’ is: “Zó ben je present – acht kenmerken van presentie”. De ‘presentie’ waar het over gaat, dat is niet zomaar een aanwezigheid maar het verwijst naar de ‘presentiebenadering’. Read more
Categories: Ervaringen
Tags: dakloos, ontmoeting, pastoraat, presentie, rafelrand, samenleving, solidariteit
2 Comments